Ogółem w zadaniu uczestniczyło 36 dzieci podzielonych na grupy: (6 – 8 lat, 9 – 12 lat, 13 – 17 lat).

Głównym założeniem programu była poprawa funkcjonowania społecznego i emocjonalnego młodzieży poprzez budowanie pozytywnych kontaktów i rozwijanie czynników chroniących przed pojawieniem się zachowań ryzykownych czy też wyrównanie szans rozwojowych.

Zajęcia prowadzone były metodą warsztatową z zastosowaniem różnych technik oddziaływań psychokorekcyjnych takich, jak dramy, rozmowy w kręgu, psychodramy, rysunek terapeutyczny, elementy treningu interpersonalnego oraz zabawy, ćwiczenia aktywizujące.

W początkowej fazie spotkań naczelnym celem było zbudowanie poczucia bezpieczeństwa i wzajemnego zaufania. Dzieci poznawały siebie, swoje mocne strony. Uczyły się akceptacji innych m. in. poprzez zabawy i ćwiczenia integrujące grupę. Zajęcia kształtowały otwartość w stosunku do innych osób poprzez naukę wzajemnego komunikowania się i rozumienia ludzkich zachowań.

W grupie najmłodszej odbył się cykl zajęć pod hasłem „Wyrażamy swoje uczucia i szanujemy emocje innych”. Pomogły one dzieciom przyjrzeć się własnym emocjom oraz uczuciom innych osób. Były okazją do przeżywania, ale i do rozmowy o odczuciach, które pojawiają się w różnych sytuacjach dnia codziennego. Wychowankowie uświadomili sobie rolę emocji w życiu człowieka i ich wpływu na ludzkie zachowanie, a także doskonalili umiejętności radzenia sobie z nimi, w tym głównie z emocjami gniewu, złości, strachu, lęku.

Realizacja zajęć przebiegała w grupie najstarszej pod hasłami takim jak: integracja, nastrój, emocje, samoświadomość i asertywność. Na zajęciach z zachowań asertywnych wychowankowie nabyli praktyczne umiejętności prezentowania swojego zdania oraz sztuki odmawiania, dzięki czemu jest szansa, że lepiej sobie poradzą z presją rówieśniczą, nawiążą zdrowsze relacje oraz rzadziej sięgną po alkohol i inne środki psychoaktywne.

Wszyscy uczestnicy mieli także okazję poznania powodów, przyczyn konfliktów oraz nabywali umiejętności ich rozwiązywania m.in. poprzez ukazanie różnych sytuacji społecznych, odgrywanie scenek i prowadzenie dialogów. W fazie końcowej uczestnicy zaczerpnęli wiedzy związanej z pozytywnym odbiorem własnej osoby, swojego wyglądu i umiejętności oraz cech charakteru. Pozytywne myślenie ma pomóc młodym ludziom w odbiorze otaczającego ich świata. W efekcie działań projektowych wzrosła otwartość na innych, zwiększyły się kompetencje psychospołeczne dzieci potrzebne im do radzenia sobie w sytuacjach trudnych.