W lutym 2021 rozpoczęła się kolejna edycja zajęć kierowanych do dzieci objętych wsparciem w „Dziupli”. Nasze zmagania podczas zajęć dotyczyły tematu „Uzależnienia od Internetu” były okazją do zastanowienia się „Jak to jest u mnie”, „Czy potrafię kontrolować czas, który poświęcam na gry, przeglądanie filmików i portali społecznościowych”.

Zajęcia miały charakter warsztatowy i odbywały się raz w tygodniu z zachowaniem reżimu sanitarnego. Pokazały, że młodzi ludzie bardzo sprawnie korzystają z nowych technologii ale mają też kłopot z racjonalnym dzieleniem swojego wolnego czasu pomiędzy przyjemności
a obowiązki i jak do tego wszystkiego ma się zdalne nauczanie. Większa część uczestników zadowolona jest z takiej formy realizacji obowiązków szkolnych. Choć czasem czują się przemęczeniu ilością obowiązków „trzeba zrobić pracę, wysłać zdjęcie”, „nagrać wypowiedź”. Z informacji uzyskiwanych podczas zajęć wynika jednoznacznie, że dzieci mają trudność z racjonalnym dysponowaniem swoim wolnym czasem. Raczej skupiają się na aktywnościach związanych z korzystaniem z nowych technologii. Sami deklarują, że posiadanie „własnego telefonu, laptopa, czy tabletu”, postrzegają jako niezbędne dla swojego dobrego samopoczucia. Rzadko wymieniają te nośniki jako urządzenia, które mogą mieć zastosowanie do innych niż przyjemności czynności.

Nasze zajęcia miały też na celu zaznajomieni dzieci z zasadami bezpiecznego korzystania
z Internetu. Dyskutowaliśmy nad sensem tych zasad oraz czemu one służą. Równolegle do treści edukacyjnych wprowadzano zabawowe w celu poprawy integracji w grupie. Poprzez zabawy starano się zachęcić dzieci do innych nisz odtwórcze form spędzania wolnego czasu. Starano się wykorzystać przy tym ich zaangażowania, potencjał, wyobraźnię.

Zajęcia z rodzicami prowadzone były w formie mini-wykładu. Tematyka dotyczyła przede wszystkim konstruktywnego planowania czasu wolnego dla dzieci, edukacji w zakresie konsekwencji wynikających z nadmiernego korzystania z Internetu oraz umiejętności stawiania granic. Ważnym elementem było uświadomienie rodzicom, iż to oni modelują zachowania swoich dzieci. Swoim zachowaniem dają przykład. Zwrócono uwagę na pewne mechanizmy, które pojawiają się rodzinie, a dotyczą planu dnia. W ocenie rodziców nauczanie w formie zdalnej w znacznym stopniu ograniczyło kontakty ich dziecka z grupą rówieśnicza, czego efektem jest zagospodarowanie ich czasu w oparciu o środki dostępne w domu. Zachęcano rodziców do rozbudzania nowych zainteresowań w dzieciach oraz do wskazywania alternatyw wobec „siedzenia przy komputerze”. Na bieżąco, podczas zajęć grupowych, rodzice uzyskiwali wsparcie w zgłaszanych trudnościach wychowawczych.

Celina Uherek-Biernat